ناودانی وال مش

پروفیل ناودانی به دلیل طراحی ویژه و ساختار مستحکمی که دارد در بسیاری از حوزه های کاری مورد استفاده قرار می گیرد. این مصالح کاربردهای گسترده‌ای دارند. یکی از کاربردهای متداول آنها، استفاده از این پروفیل‌ها در فرایند مقاوم‌سازی دیوارهای غیرسازه و اجرای وال مش است استفاده از ناودانی ها در کنار انواع مش فایبرگلاس، پلاستر، نبشی و چسب اپوکسی در روش وال مش، به استحکام و یکپارچگی دیوارهای غیرسازه ای کمک زیادی می کند و این دیوارها را در برابر نیروهای وارده مقاوم و ایمن می سازد. پروفیل های ناودانی در انواع مختلفی عرضه می شوند که نوع گالوانیزه آنها کاربرد گسترده ای در اجرای وال مش دارد. همچنین پروفیل ها در اشکال مختلفی عرضه می شوند که در روش وال مش از نوع C شکل آن استفاده می شود.

پروفیل ناودانی در فرایند مقاوم سازی نقش مهارکننده را دارند و نیروهای وارده بر دیوارهای غیرسازه ای مانند نیروهای ناشی از حرکات خارج از صفحه دیوارها را کنترل و مهار می کنند. همچنین پروفیل های مورد استفاده در اجرای وال مش به دلیل خاصیت گالوانیزه ای که دارند در برابر خوردگی و زنگ زدگی بسیار مقاوم هستند و همین امر نیز به پایداری و دوام هر چه بیشتر سیستم وال مش کمک زیادی می کند. در پروژه های مقاوم سازی و اجرای وال مش با توجه به شرایط و نیاز کاری از ناودانی ها در ابعاد و سایزهای مشخص استفاده می شود که حجم بکار رفته از این مصالح بستگی به وسعت پروژه مقاوم سازی دارد. ناودانی ها در برابر رطوبت و مواد شیمیایی بسیار مقاوم هستند و همین مسئله نیز باعث می شود که بتوان از این مصالح در شرایط محیطی مختلف نیز استفاده کرد.

انواع پروفیل ناودانی

به طور کلی پروفیل ناودانی را می توان به ۴ دسته ساده، مشبک، سبک و سنگین تقسیم بندی کرد که هر کدام از آنها از ویژگی ها و قابلیت های خاصی برخوردار هستند.  ناودانی ساده از پروفیل های پرکاربرد در زمینه ساختمان سازی بوده که در سایزهای ۸ الی ۱۶ عرضه می شوند. همچنین این ناودانی ها از ارتفاع ۳ الی ۴۰ سانتیمتر برخوردار بوده که متناسب با نیاز و شرایط کاری می توان از آنها استفاده کرد.

ناودانی مشبک نوع دیگر از پروفیل ناودانی بوده که در ساخت آن از ورق های گالوانیزه استفاده شده است. همان طور که از عنوان آنها پیداست حالت مشبک داشته و به همین دلیل با استفاده از پیچ و مهره می توان آنها را بر روی سطح مورد نظر نصب کرد. ناودانی های سبک از دسته ناودانی های ساده هستند که در مقایسه با آنها از وزن پایینی برخوردارند. در جدول اندازه و سایز کمترین مقدار وزن به این پروفیل ها اختصاص داده شده است. این ناودانی ها به دلیل طراحی ویژه و سبکی که دارند به صورت گسترده در زمینه سبک سازی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند.

ناودانی های سنگین نیز در مقایسه با دیگر ناودانی های عرضه شده از ابعاد و وزن بالایی برخوردار بوده که در برخی موارد مورد استفاده قرار می گیرند. آنها را می توان از روی وزن بالای آنها در جدول ابعاد و سایز ناودانی تشخیص داد. پروفیل ناودانی سنگین به دلیل ابعاد و وزن بالایی که دارند از قیمت بالایی نیز برخوردار هستند. از هر کدام از این پروفیل ها می توان متناسب با شرایط و نیاز کاری در بخش های مختلف ساختمان استفاده کرد.

روش های نصب پروفیل ناودانی در وال مش

نصب ناودانی از مراحل مهم اجرای وال مش در مهار دیوارهای غیرسازه ای بوده که به صورت های مختلفی قابل اجرا خواهد بود. از روش های رایج نصب این پروفیل ها می توان به استفاده از دستگاه دریل و پیچ و مهره، استفاده از چسب اپوکسی و استفاده از جوش اشاره کرد. ز دقت در اجرای سوراخ ها و استفاده از پیچ و مهره های با کیفیت به نصب هر چه بهتر ناودانی در این روش کمک زیادی می کند.

در روش دوم از چسب اپوکسی در نصب این پروفیل ناودانی استفاده می شود که تأثیر زیادی بر کیفیت اجرای آنها دارد. استفاده از این چسب‌ها فرایند اجرایی را ساده‌تر می‌کند و سرعت نصب این مصالح را افزایش می‌دهد. این موجب کوتاه شدن زمان پروژه و تسریع در انجام آن کمک بزرگی می‌کند علاوه بر این، برای اجرای ناودانی، نیازی به تخصص بالایی نیست و افراد با تجربه نیمه‌حرفه‌ای هم می‌توانند این کار را انجام دهند. از دیگر مزایای استفاده از چسب اپوکسی در نصب این پروفیل ها می توان به صرفه جویی در هزینه های اجرایی آن اشاره کرد.

در روش سوم از اتصالات جوشی جهت نصب ناودانی ها استفاده می شود که بیشتر در سازه های فلزی کاربرد دارد. این اتصالات از استحکام بسیار بالایی برخوردار هستند و اجرای آنها می بایست توسط افراد حرفه ای انجام شود. در آخر از هر کدام از این روش ها بر اساس شرایط و نیاز کاری می توان در نصب ناودانی ها و اجرای وال مش استفاده کرد.

تفاوت پروفیل ناودانی با نبشی در اجرای وال مش

همان طور که اشاره کردیم نبشی و ناودانی از مصالح مهم در نصب وال مش هستند که به منظور مهار دیوار در اسکلت اصلی سازه استفاده می شوند. این مصالح به یک منظور در اجرای وال مش مورد استفاده قرار می گیرند ولی با این وجود تفاوت هایی نیز با هم دارند. از تفاوت های این اجزا می توان به تفاوت در شکل ظاهری آنها اشاره کرد؛ بدین صورت که نبشی ها ظاهری L شکل یا V شکل دارند ولی ناودانی ها از ظاهری U شکل یا C  شکل برخوردار هستند. این مصالح از نظر سطح مقطع نیز با هم تفاوت دارند. سطح مقطع آنهاها از دو بخش با عنوان بال تشکیل شده است. همچنین، سطح مقطع آنهاها سه بخشی است که علاوه بر دو بال، یک بخش با عنوان جان نیز دارد.

بخش جان پروفیل در بین دو بال آن و با زاویه ۹۰ درجه نسبت به آنها قرار گرفته است. اندازه بال ها همواره یکسان بوده ولی در نبشی ها می تواند متفاوت باشد. نبشی ها و ناودانی ها از نظر تنوع در جنس نیز با هم متفاوت هستند که این تنوع بیشتر از ناودانی هاست. ولی با این وجود در سیستم وال مش اغلب از نبشی ها و ناودانی های گالوانیزه استفاده می شود. تفاوت دیگر این پروفیل ها به تفاوت در استاندارد ساخت آنها مربوط می شود و اینکه این مصالح با استانداردهای متفاوتی تولید و عرضه می شوند.

قیمت پروفیل ناودانی چقدر است؟

عوامل و فاکتورهای مختلفی می تواند بر قیمت تأثیرگذار باشد که در این بخش به معرفی آنها خواهیم پرداخت. نوع و جنس مواد اولیه بکار رفته در ساخت این مصالح اولین عامل تأثیرگذار بر قیمت آن است. از طرفی این ناودانی ها به دو صورت بدون پوشش و همراه با پوشش عرضه می شوند که این مشخصه بر روی قیمت آنها تأثیرگذار خواهد بود. سایز  و نوع مقطع آن از دیگر عوامل تأثیرگذار بر قیمت آن خواهد بود.

از آنجایی که در ساخت از فولاد گالوانیزه استفاده می شود قیمت روز فولاد بر قیمت تمام شده این مصالح تأثیرگذار خواهد بود. همچنین نوع برند و کارخانه تولیدکننده پروفیل ناودانی نیز می تواند بر قیمت تمام شده آن تأثیرگذار باشد. در آخر هزینه های جابجایی و حمل این مصالح می تواند بر هزینه نهایی آن تأثیرگذار باشد که در هنگام خرید لازم است بدان توجه شود.

ویژگی های پروفیل ناودانی

برای ویژگی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ناودانی ها به دلیل ساختار فولادی که دارند از مقاومت و دوام بالایی برخوردارند.
• این مصالح در کنار استحکام بالا از وزن پایینی برخوردار هستند که این مشخصه می تواند به سبک سازی ساختمان کمک زیادی کند.
• طراحی ناودانی ها به گونه ای بوده که در برابر خوردگی و زنگ زدگی مقاومت بالایی را از خود نشان می دهند.
• از نظر نصب و اجرا، کار با این مصالح آسان بوده و پیچیدگی خاصی ندارد.
• این مصالح سرعت اجرای بالایی دارند و همین امر نیز سبب صرفه جویی در زمان اجرای پروژه می شود.
• پروفیل ناودانی در برابر شرایط محیطی مانند رطوبت و مواد شیمیایی بسیار مقاوم است.
• این پروفیل ها به دلیل ساختار ویژه ای که دارند از مقاومت بالایی در برابر ضربه برخوردار هستند.
• امکان نصب و اجرای آنها در ساختمان های فلزی و بتنی وجود دارد.

کاربردهای پروفیل ناودانی

از کاربردهای گسترده در بخش ساخت و ساز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• از مصالح کاربردی در مقاوم سازی و مهار دیوارهای غیرسازه ای در سازه های مختلف
• کاربرد گسترده در اجرای وال پست فلزی و کنترل لرزه ای دیوارها
• استفاده به عنوان یکی از اجزای مهم در اجرای وال مش
• استفاده در ساخت انواع نما در ساختمان
• از مصالح کاربردی در کنترل حرکت خارج از صفحه دیوارها و افزایش مقاومت آنها در برابر عوامل طبیعی مانند باد و زلزله.

راهنمای اجرا:

همان طور که اشاره کردیم از پروفیل ناودانی می توان در اجرای وال مش و مهار دیوارهای غیرسازه ای استفاده کرد که در این بخش به مراحل اجرای این روش و نحوه استفاده از این مصالح خواهیم پرداخت. البته قبل از اجرای وال مش و نصب ناودانی ها لازم است عملیات دیوارچینی به طور کامل صورت گیرد. برای این کار می توان از مصالح مختلفی چون بلوک سیمانی، سفالی، آجری، لیکا و غیره استفاده کرد. پس از اتمام دیوارچینی و پاک کردن سطح دیوار از هر گونه آلودگی نوبت به اجرای وال مش و نصب ناودانی ها می رسد که این کار طی چهار مرحله صورت می گیرد. این مراحل به صورت زیر است:

اجرای لایه اول پلاستر گچی یا سیمانی

برای اجرای وال مش در دیوارهای غیرسازه ای نخست باید لایه ای از پلاستر با ضخامت مشخص بر روی سطح دیوار قرار گیرد. در اجرای این لایه می توان متناسب با شرایط محیط از پلاسترهای گچی یا سیمانی استفاده کرد. استفاده از پلاسترهای سیمانی برای محیط هایی با شرایط قلیایی بالا و استفاده از پلاسترهای گچی برای محیط هایی بدون قلیا توصیه می شود. قبل از اجرای لایه اول پلاستر لازم است پلاسترها مطابق با دستورالعمل های مندرج بر روی بسته بندی آنها آماده شوند و سپس با استفاده از کاردک و ماله و در برخی حالات با استفاده از دستگاه های پاششی بر روی سطح دیوار کشیده شوند.

پلاسترکشی سطح دیوار باید از کیفیت لازم برخوردار باشد و متناسب با نوع اجرای وال مش (نواری یا سرتاسری) تمام سطوح مورد نظر از دیوار را پوشش دهد. در صورت استفاده از پلاسترهای سیمانی در اجرای وال مش لازم است از توری فایبرگلاس AR در فرایند مقاوم سازی استفاده شود که در ادامه به بررسی بیشتر این موضوع خواهیم پرداخت.

نصب توری و مش فایبرگلاس

در مرحله بعدی اجرای وال مش نوبت به نصب مش یا توری فایبرگلاس بر روی لایه اول پلاستر می رسد که برای این کار از دو نوع توری فایبرگلاس AR  و  E-glass استفاده می شود. توری های فایبرگلاس E-glass  برای کار با پلاسترهای گچی مناسب بوده و می توان از آنها در محیط های بدون قلیا استفاده کرد. از طرف دیگر از مش های فایبرگلاس AR می توان در کار با پلاسترهای سیمانی استفاده کرد و این مش ها انتخاب مناسبی برای محیط های قلیایی هستند.

پس از انتخاب نوع مش متناسب با شرایط کاری نوبت به نصب و اجرای آن می رسد. برای این کار در ابتدا باید عرض مش مورد استفاده را مشخص کرد و سپس آن را به صورت عمودی بر روی دیوار قرار داد. لایه اول پلاستر تا حدی می تواند مش اجرا شده بر روی دیوار را نگه دارد ولی برای اتصال مؤثرتر آن می توان از لایه دوم پلاستر را روی مش‌ها اجرا کرد تا چسبندگی خوبی میان مش ها و دیوار صورت گیرد.

اجرای لایه دوم پلاستر قبل از نصب مش و پروفیل ناودانی

در مرحله سوم اجرای وال مش و بعد از نصب ناودانی ها و نبشی ها نوبت به اجرای لایه دوم پلاستر می رسد. برای این کار می بایست از همان نوع پلاستر که در لایه اول بکار رفته است استفاده شود. البته قبل از اجرای این مرحله مطمئن شوید که مش فایبرگلاس به درستی بر روی دیوار قرار گرفته و از اتصال اولیه کافی برخوردار باشد. چرا که پس از اجرای لایه دوم پلاستر امکان جابجایی مش و تغییر حالت آن وجود ندارد. سپس پلاستر از قبل آماده شده را با استفاده از ابزارآلات اجرایی مانند ماله و کاردک بر روی مش فایبرگلاس و سطح دیوار بکشید.

کل ساختار مش و سطح دیوار می بایست به وسیله لایه دوم پلاستر پوشش داده شود؛ بدین صورت که مش فایبرگلاس نصب شده بر روی دیوار به طور کامل در زیر پلاستر مدفون شود. البته لایه دوم پلاستر اجرا شده در وال مش همانند لایه اول پلاستر باید از ضخامت مشخصی برخوردار باشد و نباید زیاد نازک یا ضخیم باشد. با اجرای کامل لایه دوم پلاستر فرایند اجرایی وال مش در دیوارهای غیرسازه ای به پایان می رسد.

نصب پروفیل ناودانی با چسب اپوکسی یا تفنگ هیلتی

پس از اجرای لایه دوم پلاسترنوبت به اجرای پروفیل ناودانی و نبشی در بخش بالایی و پایینی دیوار می رسد. این کار به مهار هر چه بهتر دیوار غیرسازه ای در بخش اصلی سازه کمک زیادی می کند. این ناودانی ها و نبشی ها می بایست بر اساس نوع طراحی وال مش از قبل آماده شوند و جهت نصب بهتر آنها می توان از نقشه راهنمای اجرای وال مش استفاده کرد. نصب ناودانی ها و نبشی ها باید با دقت و مهارت کافی صورت گیرد تا فرایند مقاوم سازی از کیفیت لازم برخوردار باشد.

برای نصب و اتصال مؤثر پروفیل ناودانی و نبشی در این مرحله می توان از تفنگ هیلتی استفاده کرد. البته روش دیگری نیز جهت نصب ناودانی ها و نبشی ها وجود دارد که در آن از چسب اپوکسی استفاده می شود. این چسب ها در برابر شرایط محیطی از مقاومت بالایی برخوردار بوده و کار با آنها آسان است. همچنین استفاده از چسب های اپوکسی به تثبیت هر چه بهتر اجزای وال مش و مقاومت آنها در برابر نیروهای وارده کمک زیادی می کند.